اینکوترمز 2022 مجموعه ای از 11 قواعد تجاری بین المللی است که توسط اتاق بازرگانی بین المللی (ICC) منتشر شده است. این قواعد مسئولیت ها و هزینه های حمل و نقل و بیمه را بین فروشنده و خریدار در معاملات تجاری بین المللی تعیین می کنند.
اینکوترمز 2022 در 1 ژانویه 2020 منتشر شد و جایگزین اینکوترمز 2010 شد. این نسخه جدید تغییراتی را در بر داشت، از جمله تغییرات می توان به موارد زیر اشاره کرد:
اینکوترمز 2022 در معاملات تجاری بین المللی مورد استفاده گسترده ای قرار دارد. آنها به فروشندگان و خریداران کمک می کنند تا مسئولیت ها و هزینه های خود را به وضوح درک کنند و از بروز اختلافات جلوگیری نمایند. البته قواعد مربوط به اینکوترمز 2020 را جداگانه بررسی کرده ایم.
در اینجا خلاصه ای از 11 اصطلاح اینکوترمز 2022 آورده شده است:
EXW (Ex Works) یکی از شرایط تجاری معاملههای بینالمللی است. در این شرایط، فروشنده کالاها را در محل خود به خریدار تحویل میدهد، و خریدار مسئول تمامی هزینهها و ریسکهای بعدی از جمله حمل و نقل، بیمه و گمرک میشود. این به این معناست که پس از تحویل کالا به خریدار در محل فروشنده، همه مسائل مرتبط با حمل و نقل و سفر کالا تا مقصد نهایی به عهده خریدار است.
EXW برای فروشندگانی مناسب است که میخواهند مسئولیت حمل و نقل و مخاطرات مرتبط با آن را به خریدار منتقل کنند. این شرایط معامله معمولاً برای معاملات کوچک و ترتیبات تجاری اولیه مناسب است و ممکن است برای معاملات بزرگتر و پیچیدهتر تغییرات و الحاقات مورد نیاز داشته باشد تا مسائل مرتبط با حمل و نقل و بیمه به خوبی تعریف شوند.
FCA (Free Carrier) نیز یکی دیگر از شرایط تجاری معاملات بینالمللی است. در این شرایط، فروشنده کالاها را به یک حامل (حملونقل) منتخب توسط خریدار در محل خود تحویل میدهد. این محل ممکن است در انبار فروشنده یا مکانی دیگر در نزدیکی فروشنده باشد. خریدار در این مرحله مسئول تمامی هزینهها و ریسکهای مرتبط با حمل و نقل، بیمه و گمرک هستند.
مزایای این شرایط برای فروشنده این است که او میتواند کالاها را به خریدار در محلی نزدیک به خود تحویل دهد و مسئولیت حمل و نقل را به خریدار منتقل کند. این شرایط به خریدار نیز اجازه میدهد تا حامل حمل و نقل را انتخاب کند و کنترل دقیقتری بر روی مراحل حمل و نقل و تحویل داشته باشد.
به هر حال، برای اجرای موفقیتآمیز معاملات تحت این شرایط، جزئیات دقیق و مسئولیتهای مرتبط با تحویل کالا و انتقال مالکیت باید در قرارداد تجاری به دقت مشخص شوند تا برای هر دو طرف به خوبی مشخص باشد که چه کارهایی باید انجام دهند و چه هزینههایی را باید پرداخت کنند.
CPT (Carriage Paid To) نیز یکی از شرایط تجاری معاملات بینالمللی است. در این شرایط، فروشنده کالاها را به یک حامل منتخب توسط خود تحویل میدهد و هزینه حمل و نقل از محل فروشنده تا مقصد مشخص شده توسط فروشنده پرداخت میشود. این به این معناست که فروشنده مسئول تنظیم و پرداخت هزینههای حمل و نقل تا مقصد مشخص شده در توافق است.
خریدار در این شرایط مسئول هزینههای بیمه و گمرکی و هزینههای مرتبط با تحویل کالا در مقصد نهایی است. این شرایط معمولاً برای معاملات بینالمللی کاربرد دارد و به خریدار این امکان را می دهد که بخواهد خدمات حمل و نقل توسط فروشنده را کنترل کند و حمل و نقل مناسبی را انتخاب کند.
به عبارت دیگر، CPT به خریدار اجازه میدهد تا مرحلهای از حمل و نقل کالا را کنترل کند و همچنین تصمیمگیری در مورد بیمهگذاری و مسائل گمرکی در مقصد را انجام دهد. به همین دلیل، اطلاعات دقیق در قرارداد تجاری در مورد تعیین مقصد، هزینههای حمل و نقل، و مسئولیتهای مرتبط با هر طرف بسیار مهم است.
CIP نیز یک شرط تجاری در معاملات بینالمللی است. در این شرایط، فروشنده کالاها را به یک حامل منتخب توسط خود تحویل میدهد و هزینه حمل و نقل و بیمه تا مقصد مشخص شده توسط فروشنده پرداخت میشود. این به این معناست که فروشنده مسئول تنظیم و پرداخت هزینههای حمل و نقل و بیمه تا مقصد مشخص شده در توافق است.
خریدار در این شرایط مسئول هیچ هزینه اضافی یا ریسک دیگری نیست. با این حال، در مقایسه با شرایط CPT، در CIP همچنین هزینههای بیمه تا مقصد نیز توسط فروشنده پرداخت میشود. این به خریدار اطمینان میدهد که کالاها در مسیر حمل و نقل بیمهشدهاند تا در صورت وقوع خسارت یا ضرر در مسیر، تعویض و تعویض آنها توسط بیمه انجام شود.
به عبارت دیگر، CIP به خریدار امکان میدهد که کالاها را با هزینه حمل و نقل و بیمه کامل تا مقصد مشخص شده دریافت کند و نیازی به پرداخت هزینههای اضافی یا مسائل مرتبط با حمل و نقل و بیمه در مسیر نداشته باشد. توافق دقیق در مورد مقصد، هزینههای حمل و نقل، و مقدار بیمه در قرارداد تجاری بسیار مهم است تا ابهامات کمتری در مورد مسئولیتها و هزینهها وجود داشته باشد.
پیشنهاد مطالعه: پروفرما چیست؟
DAP نیز یکی از شرایط تجاری معاملات بینالمللی است. در این شرایط، فروشنده کالاها را در محل مشخص شده به خریدار تحویل میدهد. این محل مشخص شده در قرارداد تجاری تعیین میشود و ممکن است در داخل یا خارج از کشور فروشنده باشد.
فروشنده در این شرایط مسئول تمام هزینهها و ریسکهای مرتبط با حمل و نقل کالا تا زمان تحویل آن به محل مشخص شده است. این به این معناست که فروشنده مسئول هزینه حمل و نقل، بیمه، گمرک و هر گونه هزینه دیگری است که تا زمان تحویل کالا به محل مشخص شده پیش میآید.
با تحویل کالا به محل مشخص شده، مسئولیت و هزینهها به خریدار منتقل میشوند. خریدار باید سپس هزینههای مرتبط با تخلیه کالا، تحویل نهایی به مقصد نهایی، و هر گونه مسائل مرتبط با گمرک در مقصد را پرداخت و مدیریت کند. به این ترتیب، در DAP، مسئولیتها و هزینهها در دو مرحله تقسیم میشوند: ابتدا تا زمان تحویل به محل مشخص شده توسط فروشنده و سپس از آن به بعد تا تحویل نهایی به مقصد نهایی توسط خریدار.
DPU یا "Delivered at Place Unloaded" یکی از اینکوترمزها است که در قراردادهای بینالمللی استفاده میشود. این اینکوترمز نشان میدهد که فروشنده مسئول است تا کالا را در مقصد مشخصی تحویل دهد و بار را در محل تحویل تخلیه کند.
به طور کلی، در شرایط DPU، فروشنده مسئولیت هزینهها و مخاطرات حمل و نقل بار را تا مقصد نهایی بر عهده دارد. این شرایط شامل بارگیری، حمل و نقل داخلی و بینالمللی، ورود به کشور مقصد، مخاطرات و هزینههای مربوط به گمرک و تخلیه بار در محل تحویل است. با این حال، بلافاصله پس از تخلیه بار، مسئولیت مربوط به هزینهها و مخاطرات پس از تخلیه بار به عهده خریدار میباشد.
مهمترین نکته در استفاده از این اینکوترمز، توافق صریح و دقیق بین فروشنده و خریدار در مورد محل تخلیه بار است. این مکان باید به طور دقیق در قرارداد مشخص شده و باید توجه شود که تخلیه بار در این مکان باید در یک محل قابل دسترسی باشد.
استفاده از این اینکوترمز میتواند در قراردادهای بینالمللی مفید باشد، زیرا وظایف و مسئولیتهای حمل و نقل بار را به طور واضح بین فروشنده و خریدار تعیین میکند و ابهامات را کاهش میدهد.
پیشنهاد مطالعه: نحوه تنظیم بارنامه دریایی
DDP نیز یکی از شرایط تجاری معاملات بینالمللی است. در این شرایط، فروشنده کالاها را در محل مشخص شده به خریدار تحویل میدهد و هزینه حمل و نقل، بیمه، و گمرک را پرداخت میکند. این به این معناست که فروشنده مسئول همه هزینهها و ریسکهای مرتبط با حمل و نقل کالا تا زمان تحویل به محل مشخص شده در قرارداد، پرداخت گمرکی و هر گونه هزینه دیگری است که تا زمان تحویل کالا به محل مشخص شده پیش میآید. در واقع، خریدار تنها مسئولیتی که دارد، تحویل و تخلیه کالا در محل مشخص شده است و مسئول هیچ هزینه یا ریسک اضافی دیگری نیست.
رایط DDP به خریدار امکان میدهند تا کالاها را در مقصد نهایی خود دریافت کند و نگرانی در مورد هزینههای مرتبط با حمل و نقل، بیمه، و گمرک نداشته باشد. با این حال، این شرایط ممکن است برای فروشنده بسیار پیچیده باشد و نیاز به اطلاعات دقیق در مورد گمرک و قوانین مربوط به واردات در مقصد داشته باشد تا مسائل مرتبط با گمرک را مدیریت کند.
FAS نیز یکی از شرایط تجاری معاملات بینالمللی است. در این شرایط، فروشنده کالاها را در کنار کشتی در بندر بارگیری مشخص شده به خریدار تحویل میدهد. در واقع، فروشنده مسئولیت تحویل کالاها را در کنار کشتی در بندر بارگیری بر عهده دارد.
خریدار در این شرایط مسئول تمام هزینهها و ریسکهای بعدی است. این به این معناست که خریدار مسئول هزینه حمل و نقل کالا از بندر بارگیری تا مقصد نهایی، بیمه و هزینههای گمرکی است. در واقع، بعد از تحویل کالا در کنار کشتی، تمام مسائل مرتبط با حمل و نقل، بیمه و گمرک به عهده خریدار میباشد.
شرایط FAS معمولاً در مواقعی به کار می رود که کالاها از طریق دریا به مقصد ارسال میشوند و خریدار تمامی جوانب حمل و نقل و واردات را مدیریت و پرداخت میکند. این شرایط به خریدار اجازه می دهد که تحت کنترل کامل خود عمل کند و تصمیمگیریهای مرتبط با حمل و نقل و مسائل گمرکی را انجام دهد.
FOB نیز یکی از شرایط تجاری معاملات بینالمللی هستند. در این شرایط، فروشنده کالاها را روی کشتی در بندر بارگیری مشخص شده به خریدار تحویل میدهد. معنای دقیق این شرط این است که فروشنده مسئولیت تحویل کالاها به خریدار روی کشتی در بندر بارگیری را بر عهده دارد.
خریدار در این شرایط مسئول تمام هزینهها و ریسکهای بعدی است. این به این معناست که خریدار مسئول هزینه حمل و نقل کالا از بندر بارگیری تا مقصد نهایی، بیمه و هزینههای گمرکی است. از آنجا که فروشنده تنها مسئولیت تحویل کالاها به خریدار در بندر بارگیری را دارد، خریدار باید تمام مسائل مرتبط با حمل و نقل بعد از آن نظیر تخلیه کالا از کشتی، مسائل گمرکی و تحویل نهایی به مقصد را پرداخت و مدیریت کند.
FOB معمولا در مواقعی به کار می رود که کالاها از طریق دریا به مقصد ارسال میشوند و خریدار تمامی جوانب حمل و نقل و واردات را مدیریت و پرداخت میکند. این شرایط به خریدار اجازه می دهد تا تحت کنترل کامل خود عمل کند و تصمیمگیریهای مرتبط با حمل و نقل و مسائل گمرکی را انجام دهد.
پیشنهاد مطالعه: رفع تعهد ارزی چیست؟
برای انتخاب اینکوترمز مناسب برای یک معامله تجاری بین المللی، باید عوامل مختلفی را در نظر گرفت، از جمله:
نوع کالا: برخی از اصطلاحات اینکوترمز برای انواع خاصی از کالاها مناسب تر از سایرین هستند. به عنوان مثال، اصطلاح EXW برای کالاهایی که به راحتی حمل می شوند مناسب است، در حالی که اصطلاح DAP برای کالاهای بزرگ یا سنگین مناسب تر است.
شرایط حمل و نقل: برخی از اصطلاحات اینکوترمز برای حمل و نقل دریایی مناسب تر هستند، در حالی که سایرین برای حمل و نقل هوایی یا زمینی مناسب تر هستند.
شرایط پرداخت: برخی از قواعد اینکوترمز به خریدار اجازه پرداخت قبل از تحویل کالاها را می دهد، در حالی که سایرین به خریدار اجازه می دهندد تا پس از تحویل کالاها پرداخت انجام شود
با در نظر گرفتن این عوامل، می توانید اینکوترمز مناسبی را انتخاب کنید که مسئولیت ها و هزینه های هر یک از طرفین را مشخص کند.
اینکوترمز 2022 برای انواع مختلف معاملات تجاری بین المللی کاربرد دارد، از جمله:
نتیجه
اینکوترمز 2022 توسط فروشندگان و خریداران در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده از اینکوترمز کمک می کند تا تجارت بین المللی سهل و آسان شده و خطرات مربوط به آن کاهش پیدا کند. آگاهی از اینکوترمز 2022 برای شرکتهایی که در تجارت بینالمللی فعالیت میکنند ضروری می باشد. در واقع این قوانین موجب ایجاد شفافیت و اطمینان در معاملات تجاری بینالمللی می شود.
چه تعداد قاعده در Incoterms 2022 وجود دارد؟
Incoterms 2022 شامل 11 قاعده است که هر کدام نحوه توزیع مسئولیتها و هزینهها را بین فروشنده و خریدار در قراردادهای صادرات تعیین میکنند.
قواعد Incoterms 2022 چه منظوری دارند؟
قواعد Incoterms 2022 به طرفین قرارداد صادرات کمک میکنند تا بتوانند مسئولیتها، هزینهها و ریسکهای مربوط به حمل و نقل کالا را به طور دقیق تعیین کنند و از ابهامات در قراردادها جلوگیری کنند.
Incoterms 2022 برای چه کاربردهایی استفاده میشود؟
قواعد Incoterms 2022 برای هماهنگی و توضیح توزیع مسئولیتها و هزینههای مربوط به حمل و نقل کالا در قراردادهای صادرات استفاده میشوند. این قواعد به فروشنده و خریدار کمک میکنند تا تعیین کنند که در هر مرحله از حمل و نقل کالا، چه مسئولیتها و هزینههایی بر عهده خود دارند.
آیا استفاده از قواعد Incoterms 2022 در قراردادهای صادرات الزامی است؟
استفاده از قواعد Incoterms 2022 در قراردادهای صادرات الزامی نیست، اما این قواعد به طرفین قرارداد کمک میکنند تا توزیع مسئولیتها و هزینهها را به طور دقیق تعیین کنند. با استفاده از قواعد Incoterms 2022، ابهامات کاهش مییابد و طرفین قادر خواهند بود تا با دقت مشخص کنند که در هر مرحله از حمل و نقل کالا چه مسئولیتها و هزینههایی بر عهده خود دارند.